خاصیت مغناطیس بر بدن…

مغناطیس بر بدن: در سال های اخیر دانشمندان  روسیه با کار کردن بر روی آب مغناطیسی و قرار دادن دو آهنربا در دو طرف لوله رسوب زده و مغناطیسی کردن آب در حال گذر در لوله به نتایج جالبی دست یافتند و توانستند رسوبات داخل لوله ها را از بین ببرند و در پی این اکتشاف به فکر استفاده از این فناوری و کاربرد آن در زمینه درمان شدند و با آزمایشاتی بر روی موجودات زنده دریافتند که آب مغناطیسی می تواند باعث سم زدایی و پاکسازی رسوبات داخل عروق خونی  شود . به دنبال این موفقیت آنها این علم را در کشاورزی استفاده نمودند و محصولات با کیفیت تر ، بهتر و بیشتری را تولید کردند .

مغناطیس‏ درمانی ریشه در قوانین طبیعی دارد. لذا به کارگیری آن ساده و ارزان است. برای شروع و ادامه کار هیچ نیازی به مقدمه چینی یا آماده‏سازی طولانی و پویا ندارید، فقط دو عدد آهن‏ربا تجویز می‌شود. با استفاده از این دو آهن‏ربا می‌توانید افراد زیادی را در طی سالهای طولانی درمان کنید. با همان آهن‏رباها می‌توانید آب یا هر مایع دیگری را نیز آهن‌ربایی کنید و آن را در روند اصلی درمان به کار بگیرید. اگر خاصیت آهن‌ربایی این یک جفت آهن‏ربا پس از سالها استفاده ضعیف شد، می‌توانید آنها را تقویت کنید و عمر دوباره به آنها بدهید. برای این کار هیچ نیازی به مخارج مجدد نخواهید داشت.

آهن‏ربا وسیله‌ای است که با آن می‌توان در زمان نیز صرفه‌جویی کرد. دیگر نیازی نیست در صف انتظار برای درمان شدن در بیمارستان‏ها بایستید و می‌توانید ناخوشی‏های متداول را در خانه درمان کنید.

اگر علاوه بر نوشیدن آب مغناطیسی روزی ده دقیقه از مغناطیس استفاده کنید، می‌تواند تأثیر بازدارنده علیه بیماری‏ها و خستگی داشته باشد.

اگر پیوسته از مغناطیس استفاده کنید، هیچ خطر اعتیاد به آن نیز وجود ندارد. اگر مغناطیس را مدت زیادی روی بدن خود استفاده کنید، به هیچ وجه تأثیر آن به دلیل استفاده طولانی کاهش نمی‌یابد.در ضمن هیچ عوارض جانبی نیز ندارد. حتی اگر از آهن‏ربایی قوی به مدتی طولانی‌تر از حدی که تجویز شده است استفاده کنید، تنها واکنشی که ممکن است به آن نشان دهید خستگی اندکی است که بلافاصله پس از به کارگیری آن ممکن است حس کنید که آن هم پس از اندک زمانی برطرف خواهد شد.

یک اتفاق تصادفی باعث شد تحقیقات علمی بر روی آثار مغناطیسی شدن آب انجام گیرد. این تحقیقات علمی به سرعت گسترش یافت. فن‌آوران و دانشمندان روسی، چند دهه قبل به دنبال روش ساده‌ای می‌گشتند تا دیواره‏های داخلی لوله‌ها را از رسوبات نمک پاک کنند. آنها در طی آزمایش‏های خود با کمال حیرت متوجه شدند که اگر آب مغناطیسی از داخل لوله‌ها عبور کند، رسوبات سفت نمک می‌افتند و در آب حل می‌شوند. علاوه بر این مسئله متراکم شدن رسوبات نیز کاهش می‌یافت و یا اصلاً قطع می‌شد. آنها در مورد رادیاتور خودروها نیز به چنین نتایجی دست یافتند.

به این ترتیب ثابت شد که خاصیت مغناطیسی می‌تواند آب را به مایعی پرجاذبه تبدیل کند. طبق این پژوهش‏ها معلوم شد که پس از قرار گرفتن آب در معرض میدان آهن‌ربایی دما، غلظت، تنش سطحی چسبندگی، و خاصیت رسانایی جریان برق در آن تحت تأثیر قرار می‌گیرد. خاصیت آهن‌ربایی باعث افزایش سرعت میزان رسوب‏گذاری ذرات ریز معلق در آب و تشدید خاصیت رسانایی آن می‌شود. این امر روند یونیزاسیون در آب را نیز سرعت می‌بخشد.

مطالعه تأثیر خاصیت آهن‌ربایی بر آب به طور طبیعی توجه زیست‏ شناسان مغناطیس شناس را به خود جلب کرد. بعد آنها مهمترین مایع بدن یعنی خون را مورد مطالعه مشابهی قرار دادند. نتایج آن نیز حیرت انگیز بود.

آنها متوجه شدند که تماس آن با مغناطیس بلافاصله باعث فعال شدن مقدار آهن موجود در خون می‌شد و در نتیجه جریان ضعیفی ایجاد می‌کرد. این افزایش از نظر تعداد کانون‏های بلورسازی که به وجود می‌آورد، نسبت مستقیمی با قدرت میدان آهن‌ربایی داشت. روند یونیزاسیون (یعنی جدا شدن اتم‏ها و ملکول‏ها به ذرات باردار الکتریکی) نیز سریعتر انجام می‌شد.

این امر خطر انعقاد خون در رگ‏ها را کاهش می‌داد و باعث جریان فی‌البداهه و آسانتر خون در سرخرگ‏ها و سیاهرگ‏ها می‌شد. جریان مغناطیسی ایجاد شده در خون منجر به افزایش گلبول‏های قرمز و گلبول‏های فاسد غیرفعال خون می‌شد و آن‌ها را تقویت می‌کرد. حرکت هموگلوبین در رگ‏های خونی تسریع می‌شد و رسوبات کلسیم و کلسترول خون به حداقل می‌رسید.

علاوه بر این، متوجه شدند که خاصیت مغناطیسی، تأثیر مشابهی بر همه مایعات دیگر بدن دارد. این امر همچنین به ترشح هورمون‏ها کمک می کرد، یاخته‌های جدید می‌ساخت و بافتها را دوباره جوان می‌کرد و بر کدهای ژنتیکی نیز تأثیر پایداری می‌گذاشت.

پدیده‌های مغناطیسی در تمام اعصار، تأثیر مسحور کننده‌ای بر ذهن انسان داشته است. سنگ ماگنتیتی (که نوعی سنگ آهن‏ربا است) به صورت رسوب در رگه‌های آهنی مغناطیس‌دار جمع شده و اولین ماده مغناطیسی بوده که بشر از آن آگاهی یافته است.

نحوه عملکرد مغناطیس درمانی به چه صورت است؟ 

تمام عملکردهای فیزیکی و ذهنی هر فرد با میدانهای الکترومغناطیسی کنترل می شود که با حرکت یون های الکتروشیمیایی در بدن تولید می شوند .
وقتی جایی از بدن زخم می شود و بافتی از بدن آسیب می بیند یون های مثبت به سمت مکان آسیب دیده حرکت کرده و باعث ایجاد درد و ورم می شوند . برای اینکه این زخم بهبود یابد می بایست قسمت آسیب دیده به یون های منفی طبیعی خود بازگردد ، مواد الکترو شیمیایی مربوط به ورم و درد نیز می بایست برداشته شده و اکسیژن و مواد مغذی به منطقه آسیب دیده برسد.

میدان مغناطیسی با بازگشت تعادل الکترومغناطیس خون به حالت متعادل اولیه به بهبود منطقه آسیب دیده کمک می کند . میدان مغناطیسی دیواره های مویرگها و همچنین ماهیچه های بدن وبافت های مربوط به آن را به حالت آرامش در آورده و باعث افزایش جریان خون می شود در نتیجه اکسیژن و مواد غذایی بیشتری به منطقه آسیب دیده رسیده و باعث از بین رفتن مواد الکتروشمیایی مضر و موادشیمیایی درد آور می شود و باعث کاهش درد و از بین رفتن عوارض شده و به فرایند بهبود سرعت می بخشد .