فضیلت و خواص سوره شمس
که به اندازه آنچه خورشید و ماه بر آن تابیده است صدقه داده است.(1)امام جعفر صادق علیه السلام فرموده است: هر کس سوره شمس را قرائت کند در روز قیامت تمامی اعضای بدن او و اشیای کنار او به سود او گواهی می دهند و خداوند می فرماید: شهادت شما در مورد بنده ام می پذیرم و به او پاداش می دهم او را تا بهشت همراهی کنید تا هر آنچه که دوست دارد برگزیند نعمت های بهشتی بر او گوارا باشد. (2)رسول خدا صلی الله علیه و اله و سلم به اصحاب و یارانشان سفارش می کردند تا در نمازهای مختلف سوره شمس را قرائت نمایند.(3)
آثار و برکات سوره
1) موفقیت در هر کار
رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم فرموده اند: هر کس که کم توفیق است، در قرائت سوره شمس مداومت ورزد زیرا خداوند او را به هر سو که رو کند موفق می دارد و این کار موجب تقویت حافظه و مقبولیت و بلندی جایگاه نزد مردم می شود و منفعت های زیاد دیگری در آن نهفته است.(4)
امام صادق علیه السلام نیز در این باره فرموده اند: برای کسی که کم روزی و کم توفیق است و زیاد در کارش خسارت و زیان می بیند و در کارش حسرت و افسوس زیاد دارد پسندیده است که بر قرائت سوره شمس مداومت ورزد زیرا موجب افزایش روزی و توفیق او می شود و هر کس این سوره را بنویسد و با آب شسته آن را بنوشد اگر دچار اضطراب است آرامش می یابد. (5)
2) رفع اضطراب و بیماری تنفسی
نوشیدن آب شسته شده سوره شمس برای رفع اضطراب و بیماری تنفسی خوب است. (6)
ختم مجرب
سه روز وقت طلوع آفتاب (چهارشنبه، پنجشنبه، جمعه) به سجده رود و سه بار این سوره را بخواند و چون به «فالهمها» برسد حاجت خود را از دل بگذراند.(7)برای دفع دشمن نیز چنین کند.
ترجمه ی آیات:
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
به خورشید و گسترش نور آن سوگند، (۱)و به ماه هنگامى كه بعد از آن درآید، (۲)و به روز هنگامى كه صفحه زمین را روشن سازد، (۳)و به شب آن هنگام كه زمین را بپوشاند، (۴)و قسم به آسمان و كسى كه آسمان را بنا كرده، (۵)و به زمین و كسى كه آن را گسترانیده، (۶)و قسم به جان آدمى و آن كس كه آن را (آفریده و) منظم ساخته، (۷)
سپس فجور و تقوا (شر و خیرش) را به او الهام كرده است، (۸)كه هر كس نفس خود را پاك و تزكیه كرده، رستگار شده; (۹)و آن كس كه نفس خویش را با معصیت و گناه آلوده ساخته، نومید و محروم گشته است! (۱۰)قوم «ثمود» بر اثر طغیان، (پیامبرشان را) تكذیب كردند، (۱۱)آنگاه كه شقىترین آنها بپاخاست، (۱۲)
و فرستاده الهى ( صالح) به آنان گفت: «ناقه خدا ( همان شترى كه معجزه الهى بود) را با آبشخورش واگذارید (و مزاحم آن نشوید)!» (۱۳)ولى آنها او را تكذیب و ناقه را پى كردند (و به هلاكت رساندند); از این رو پروردگارشان آنها (و سرزمینشان) را بخاطر گناهانشان در هم كوبید و با خاك یكسان و صاف كرد! (۱۴)و او هرگز از فرجام این كار ( مجازات ستمگران) بیم ندارد! (۱۵)